دانشکده حقوق شهید بهشتی

۱۳۸۹ فروردین ۶, جمعه

حق تقدم!

شعري در باب رانندگي!






 



حق تقدم



اگـــه
یـه روز رفتی یه جــــای دنیـــــا



واسه
خودت ماشین خریدی اونجــــا



یه چی
بخر شبیه پیکـــــان بــــــاشه



صندلیاش
مدل جـــــوانـــــان بــــاشه



وقتی
کـــه پشت فرمونش نشستی



خواستی
بفهمن که کجایی هستی



اوّل
کـــــــــار واســــــــــه جلو پنجــره



یـــــه
نعل اسب عــالی یــــــادت نره



یـــه
وخ خیـــال نکن حــاجیت جواده



اون
ورِ
  دنیـــــــا بد نظـــر زیـــــــــــاده



تسبـیـــحتــو
بـــپـیــــچ دور شصـتـت



مبــــایلـــتم
در آر بگیــــر تـــو دستت



رعــــــــــــــــایت
حــق تقــــدم بـــده



گـــــــــازو
بگیر
 به هچکی ام را نـــده



بــا
هر کی خواس جلـو بیفته لـج کن



بـرو
جلوش فرمــونــو فوری کـــج کـن



یـه
دفـه مثــل اسب وحشی رم کـن



 روی تمــــوم آدمــــــــــا رو
کـــم کن



همیشه
دوبلــه واستـا راهو
 سد کن



افسر
اگــــــه نبــود چراغـــــو رد کـن



سبقتو
هر جور کــه دلت خواس بگیر



از چپ
اگـــه مشکـله از راس بگـیــر



تــــا
می بیـنی را نمیرن جمـــــاعت



لایی
بکش بــــــرو بــا اند ســــرعت



نذار
کسی تـــــــورو معــطـل کنـــــه



هیچکی
نباید بـــا تــو کـل کــل کنـه



پشت
چـراغ اگـه جلوت واســــتـادن



چراغ
که سبز شد یــهو بــــوق بــزن



تمـــوم
آدمــــا بــــه جــز تـــــو خُـلن



نمیـــدونن
چـــــــراغ چـــــیه مُنگُـلن



همه به
جز تو دست و پـــــا چُلُـفتن



بـــــوق
نـــزنی مـمـکــنه را نیــفتـن



راستی
کــمر بنـدتـو هــیچوخ
  نبـند



محل
نده بـــه ایـن چیــزای چــــرنـد



هر کی
کمر بندشو بسته هـــو کـن



خودت
فقـــط روی شکـم ولــــو کـن



همینجوری
کـه پشت رل نشستی



بذار
هـمه خیــال کنن کــــه بستی



گشنه
شدی یه موقه پشت فرمون



یـــه
چـی بـــذار تـــو دهنت بلمبون



دستــتو
بیـــرون ببــــــر از پنجــــره



هر چقد
آشغال داری شوت کن بره



تخـمه
اگـــه خوردی لُپاتــــو پُف کن



پوستشو
تـا هر جا که میره تُف کن
 


«شعر از
«خليل جوادي
 

هیچ نظری موجود نیست: