دانشکده حقوق شهید بهشتی

۱۳۸۹ اردیبهشت ۳, جمعه

مگو «این آرزو خام است»

درون معبد هستی


بشر،در گوشه ی محرابِ خواهش هایِاز جان افروز


نشسته در پس سجاده ی صدنقش حسرت های هستی  سوز


به دستش خوشه ی پر بار تسبیح تمناهای رنگارنگ


نگاهی می کند،سوی خدا-از آرزو لبریز-


به زاری از ته دل،یک «دلم می خواست» می گوید.


شب و روزش «دریغ» و «ای کاش» آینده ست.


۹ نظر:

نیل گل گفت...

سلام
وبت خیلی قشنگ و متنوع است
راستی ما همکاریم
هوای ما رو داشته باش

امین گفت...

خیلی قشنگ بود.این شعر از کیه؟

نسرین گفت...

عاطفه جونم عالی بود
اینا حرفه دله خیلی هاس
وقتی خوندمش دلم تنگ شد بغض کردم گریه کردم

مائده به عاطفه گفت...

عاطی جون اگه قراره قانون وبلاگ تا این حد زیر پا گذاشته بشه واز وبلاگ استفاده سیاسی بشه پس اگه کار بالا گرفت منو مقصر ندون .چون میدونی ...........
ممنون

ارتین گفت...

نمی دانم چه می خواهم خدايا ، به دنبال چه می گردم شب و روز

چه می جويد نگاه خسته من ، چرا افسرده است اين قلب پرسوز

ز جمع آشنايان می گريزم ، به كنجی می خزم آرام و خاموش

نگاهم غوطه ور در تيرگيها ، به بيمار دل خود می دهم گوش

گريزانم از اين مردم كه با من، به ظاهر همدم و يكرنگ هستند

ولی در باطن از فرط حقارت ، به دامانم دو صد پيرايه بستند

از اين مردم كه تا شعرم شنيدند ، برويم چون گلی خوشبو شكفتند

ولی آن دم كه در خلوت نشستند ، مرا ديوانه ای بدنام گفتند

دل من ای دل ديوانه من ، كه می سوزی از اين بيگانگی ها

مكن ديگر ز دست غير فرياد ، خدا را بس كن اين ديوانگی ها

یکی از بچه های باصفای حقوقی گفت...

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما / را به خال هندویش بخشم سمر قند و بخارا را
حافظ شیرازی
همی هر کس که می بخشد زملک خویش می بخشد / نه چون حافظ که بخشاید سمرقند و بخارا / اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا / به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
جواب صائب تبریزی به حافظ
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند / نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دل ها را
جواب شهریار

یکی از بچه های با صفای حقوقی گفت...

بچه ها هر کی بتونه این شعرو تو کلاس به صورت کاملا صحیح بخونه یه جایزه داره
یاقوت لب لعل تو یاقوت مراقوت
یاقوت نهم نام لب لعل تو یاقوت

نسرین گفت...

من می تونم این شعر و بخونم البته فقط شنبه می تونم براتون بخونم اگه خواستی می تونم معنی شو بنویسم چون این جوری هم معلوم میشه درست خوندم یا نه

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا به خال هندویش بخشم تمام روح و معنا را

یکی از بچه های با صفای حقوقی به نسرسین خ گفت...

شما بخون یا حتی معنیشو بگو حله جایزشم اینه که یه شعردیگه میدم بخونی ضمنا شعری که شما گفتی رو هم من شنیدولی من از معلما شنیدم این درسته حالا هرچی مهم ارادت استاد شهریار به لسان الغیبه که عاشق اون بوده