1)
دل آدمی برای نوشتن بهانه می خواهد
و برای ننوشتن بهانه ها ...
وقتی هیچ كدام نباشد
سكوت تنها
واژه ایست كه تو را
و بودنت را انكار نمی كند
2)
زیستن ،
واژه ای غریب است
و غریب تر
واژه ي رفتن.
اما تو باید
لبخند را خوب بفهمی.
اگر قرار باشد
مرا از تو جدا کنند
لب های خنده ي تمام جهان را
به هم خواهم دوخت
3)
هیچ وقت
، هیچ چیز را بی جواب نگذار ! جواب نگاه مهربان را با لبخند ، جواب دو رنگی را با خلوص ،
جواب مسئولیت را با وجدان ، جواب بی ادب را با سکوت ، جواب خشم را با صبوری ، جواب
پشتکار را با تشویق ، جواب کینه را با گذشت ، جواب گناه را با بخشش ، جواب دلمرده
را با امید ، جواب منتظر را با نوید
۳ نظر:
قشنگه خیلی مرسی
ای رییس خوب این وبلاگ شاد و خوش مزه
شاد باش و با نگاهت دشمنان را گور کن
مثل همیشه عالی بود و پرمغز مثل پسته (چه تشبیه جانانه ای)
ارسال یک نظر